Terug kijken op de missie… 17 mei 2015
Tja… De meeste weten dat ik in Mozambique ben geweest. De berichten hebben jullie wel voorbij zien komen. Ik moet zeggen dat het een heel leerzame ervaring was.
Meteen nadat ik terug was kreeg ik de vraag of ik er weer een keer heen wilde, maar daar had ik niet meten antwoord op. Het antwoord begint me steeds duidelijker te worden aan de hand van de dingen die ik heb mee gemaakt.
Er zijn in Mozambique, en ik denk in heel Afrika, een heel aantal mensen die wel anders willen worden, die net even iets anders denken en daardoor net even wat leergieriger zijn. Het nadeel is dat deze mensen door politieke spelletjes behoorlijk beperkt worden. ondanks dat zie je toch nog dat die mensen door blijven zetten en naar mogelijkheden zoeken in plaats van naar excuses. Dit zijn de mensen die ik wel wil helpen, waar ik tijd in wil stoppen. Als ze het niet in 1 keer begrijpen ben ik er van overtuigd dat ze blijven proberen tot het wel lukt. helaas is dit aantal dus maar heel beperkt.
mij is gevraagd om een leerplan op te stellen, dit ga ik ook doen. dat betekend dat ik waarschijnlijk september weer naar Mozambique ga. Tijdens mijn missie voor energie reductie kwamen we er namelijk al op dag 1 achte dat ze het daar nog lang niet ver genoeg voor elkaar hebben om aan energie reductie te gaan denken. de basis vaardigheden van de operators zit er nog lang niet in, ze doen echt maar wat en hebben geen benul van wat ze nu eigenlijk aan het doen zijn.
er zullen een heleboel mensen zijn die zeggen dat het geen nut heeft, of dat het tijdverspilling is. om die rede heb ik mezelf wel doelen gegeven om bij ieder bezoek te halen, die doelen staan wel laag maar er moet wel wat verandering zijn. zie ik dit niet, stop ik er meteen mee, dan blijkt dus dat ik niet tegen de politieke spelletjes op kan en dat ik mijn verlies toe moet geven.
de eerste slag heb ik al wel gewonnen. mijn opdracht is heel anders uitgepakt en ik dat opzicht totaal niet gelukt. het is me wel gelukt om de directeur er van te overtuigen dat er dingen anders moeten en dat daarvoor educatie nodig is. de zet is nu aan hen omdat er ook dingen gerepareerd moeten worden, de afspraak is er nu al dat als dat niet is gebeurt, ik er ook niet heen ga en er ook geen les plan komt.
ik ben benieuwd!
De stad in met een lokale jongen
Tja, ik had het al eerder gehad over van die gasten die achter je aan lopen. De een wat irritanter dan de andere. Nu was er ook 1 die snapte het wel, spreekt goed Engels en drong zich niet zo op…. Aangezien ik hier de weg niet ken, had ik hem gisteren uitgenodigd om met mij mee te gaan naar de stad en samen met mij wat dingen kopen….
Zo gezegd zo gedaan, hij stond klaar toen ik er was en we zijn een stukje gaan lopen, aangezien het 10 km is, hadden we al snel een lift te pakken achter in een vrachtwagentje luid joelend reden ze met mij door de stad: kijk wij werken samen met een blanke schreeuwde ze, tja ummm, zal er wel bij horen dan… Trots dat ze waren.
Eenmaal in de stad al snel gevonden wat ik nodig had en voor een normale prijs.
Terug een chapa genomen. Dat is een soort bus, die dingen waar je doodsbang van word als ze buiten de bebouwde kom rijden, deze viel gelukkig mee. Voor 15 meticai brachten ze ons ongeveer 10 km terug, dat is nog geen euro.
Eenmaal weer in de buurt bij het hotel heb ik deze jongen gegeven wat ik bespaard had door hem. 200 meticai, snel gezegd dus 5 euro.
Vanavond kwam ik hem weer tegen en hij was helemaal trots. Hij had een nieuw shirt gekocht en voor zijn moeder vis zodat ze een lekkere avondmaaltijd hadden.
Dit vind ik 5 euro heel goed besteed, ik heb deze jongen en zijn familie en leuke dag bezorgd. In tegenstelling tot het andere verhaal, zegt mijn gevoel dat dit de mensen zijn die met de jaren het verschil gaan maken en die andere van deel 1 zorgen dat het land in het slop blijft…..
Sommige zullen het nooit begrijpen!
Mozambique is een arm land, met veel mensen die geen werk hebben. Ritselaars vind je dus overal en kom je steeds tegen en achtervolgen je ook. Geen uitzondering is het dus als je 1 van de weinige blanken bent dat je jou hoofd als euro of dollarteken zien.
Ik was wel eens nieuwsgierig naar het verhaal van 1 en na de zoveelste keer vragen nodigde ik hem uit aan tafel en bood hem uit fatsoen wat drinken aan, “nee” zei hij, ik wil brood! Ik was helemaal verbaasd en vroeg hem waarom hij geen drinken wilde. Zijn antwoord was dat hij honger had en daarom liever eten wilde. Ik dacht, weet je wat, ik kom iedere dag langs de supermarkt, dan haal ik morgen wat brood voor je. Zijn antwoord was, ” nee, ik wil geen brood, ik wil 25 kg rijst!” WTF?
Toen ik hem aansprak over de duidelijk aanwezige alcohol lucht die rond hem hing zei hij dat hij dronk om zijn problemen te vergeten, dit is iets wat me van Roemenie heel bekend voor komt.
Omdat ik niet bekend ben met de gebruiken in dit land, heb ik hem weggestuurd met de mededeling dat ik er even over ging denken. Ondertussen was ik nog steeds een beetje beduusd van het geheel, en het heeft me best even bezig gehouden. Nadat ik de dag er op met wat Mozambikanen had gepraat, kwam ik er toch wel achter dat hij ook voor de begrippen hier erg onbeschoft geweest was.
Ik hem gister netjes uitgelegd hoe ik er over dacht en hij bood zijn excuus aan. Vandaag probeerde hij het gewoon weer opnieuw en ben ik tot 2 maal toe heel bot geweest om hem weg te krijgen.